|
به گزارش اکو فارس و به نقل از روزنامه گسترش صمت جهانبخش بهزادی‌کیا، دبیر انجمن تولیدکنندگان نوشت‌افزار می‌گوید: صنعت نوشت‌افزار شامل تولید مداد، خودکار و دفتر است. دفتر به طور کامل در داخل کشور تولید می‌شود. به غیر از برخی جلدهای فانتزی که وارد می‌کنیم با این حال صادرات نداریم. در بخش تولید خودکار و روان‌نویس مقدار کمی تولید و بخشی هم وارد می‌شود. البته تولید به مقدار زیاد نیست.
بهزادی‌کیا می‌افزاید: تولید داخلی مداد ۵۰ تا ۶۰ درصد مصرف بازار را تامین می‌کند. البته تولید مداد با نوشت‌افزارهای دیگر متفاوت است. کارخانه‌های مدادسازی با ۲۰ درصد ظرفیت کار می‌کنند و با همین مقدار نیاز کشور برآورده می‌شود. برخی از جلد دفترهای مدرسه از چین آورده می‌شود. بخشی هم مربوط به نوشت‌افزار ایرانی – اسلامی بوده که یک حرکت فرهنگی است، با این حال علاقه‌مندان خاص خود را دارد.
بهزادی‌کیا درباره ظرفیت‌های تولیدی صنعت نوشت‌افزار ادامه می‌دهد: ۶ کارخانه در تولید خودکار و روان‌نویس فعالیت می‌کنند. تولید دفتر هم به صورت فصلی و کارگاهی و به‌طور معمول در تابستان بیشتر است و برای مصرف یک‌سال تولید می‌کنند. اما مداد در طول سال تولید می‌شود. شاید باورش سخت باشد اما مدادی که به طول ۱۸ سانتی‌متر است به‌وسیله ۱۱ ماشین پیچیده تولید می‌شود. تولید خودکار با نوعی سیستم تزریقات و پلاستیک انجام می‌شود، با این حال به پیچیدگی مداد نیست. زیرا بخشی از مواد آن همچون ساچمه‌ها و جوهر آن وارد می‌شود.
ماشین‌آلات تولید خودکار هم به صورت چندگانه است با این حال پیچیده نیست. البته تولید خودکار و روان‌نویس ترکیبی است. از این رو بخشی از دستگاه‌های ساخت آن وارد می‌شود ولی برای تولید مداد ماشین‌آلاتی وارد نمی‌شود.
وی با بیان اینکه دولت باید کمک کند که واردات مداد انجام نشود، می‌گوید: نخستین حمایت دولت از این صنعت این است که توجه کند آیا ظرفیت اسمی کارخانه‌ها جوابگوی نیاز داخل است. در غیر این صورت اجازه واردات داده شود، چرا که در این صورت ضربه به ریشه تولید کشور است. دولت سال‌ها پیش مجوز ورود ماشین‌آلات خطوط تهیه مداد و نوشت‌افزار و در عین حال اجازه واردات نوشت‌افزار را داده است. این ۲دستور در تضاد همدیگر است. وقتی واردات مداد آزاد است و شرکت‌های مدادسازی ۴ برابر نیاز کشور تولید می‌کنند چه لزومی به واردات است. این در حالی است که تولیدکنندگان نوشت‌افزار باید تولیدات خود را در انبار بگذارند و به عبارتی به خواب سرمایه مبتلا شوند. این موضوع می‌تواند به این دلیل نیز باشد که واردکننده کم‌اظهاری می‌کند و حق گمرک را پرداخت می‌کند و با این ترفند با تعرفه کمتر مداد وارد می‌کند. این مسئله بازار رقابت برای تولیدکنندگان را دچار نقصان می‌کند. اینجاست که این سوال پیش می‌آید که وقتی ظرفیت اسمی تولید مداد با این همه کارگر و نفوذ ۴ برابر نیاز کشور می‌تواند تولید کنند، چرا باید واردات داشته باشیم؟ دولت باید برای ۳ تا ۴ سال واردات مداد را ممنوع کند، به‌علاوه محصولات داخلی هم از نوع خارجی کیفیت بالاتری دارند. البته نمی‌گویم به کیفیت مشابه تولید اروپایی ولی حداقل از مداد ساخت ترکیه و چین بهتر و در بازار خوشنام است.
بهزادی‌کیا تصریح می‌کند: اگر تولیدکننده بتواند نوشت‌افزار تولیدی را بفروشد، صنعتی اشتغالزاست با این حال ۲ سال است که ریزش نیرو در این صنعت بیش از فرصت اشتغالزایی است.
صنعتی مورد غفلت
داوود خلیلی، تولیدکننده لوازم‌تحریر درباره ظرفیت‌های تولیدی صنعت نوشت‌افزار در گفت‌وگو با صمت بیان می‌کند: نزدیک به ۹۰درصد لوازم‌تحریر کشور وارداتی است و فقط ۱۰ تا ۱۲درصد در کشور تولید می‌شود. بیشتر واردات نوشت‌افزار همچون مداد، خودکار، کیف، خط‌کش، جلد دفتر و... از کشورهای چین، ترکیه، فرانسه، ایتالیا و آلمان وارد می‌شود.
خلیلی می‌افزاید: صنعت مونتاژ در بخش نوشت‌افزار داریم. بیشتر مواد اولیه خودکار از سوئیس وارد و در ایران مونتاژ می‌شود. جوهر خودکار و روان‌نویس هم وارد می‌شود و فقط پوسته داخلی آن در ایران تولید می‌شود. از این نظر صنعت نوشت‌افزار در کشور ما حرفی برای گفتن ندارد. علاوه بر آن، ما مواد اولیه بومی و بدنه برای تولید نداریم.
وی درباره ظرفیت برگزاری نمایشگاه‌ها در صنعت نوشت‌افزار تصریح می‌کند: نمایشگاه‌های بین‌المللی فرصتی را برای بازاریابی و شناساندن محصولات تولیدی به وجود می‌آورد. علاوه بر آن حمایت‌های دولت در این بخش نیز موثر است. در نمایشگاه بین‌المللی نوشت‌افزار حدود ۶۰درصد تولیدکنندگان داخلی حضور دارند و ۴۰درصد تولیدکنندگان خارجی هستند. صنایع ما در این زمینه نیاز به حمایت و بازاریابی دارند. دولت باید در زمینه بیمه‌ای و مالیاتی تولیدکنندگان این صنعت را حمایت کند.
به گفته این تولیدکننده نوشت‌افزار، در کشور میلیاردها تومان هزینه مصرف نوشت‌افزار می‌شود. با این حال آن طور که باید به این صنعت توجه نشده است. این در حالی است که ظرفیت‌های قوی در این بخش وجود
دارد.
وی با انتقاد از واردات بی‌دلیل در صنعت نوشت‌افزار ادامه می‌دهد: متاسفانه از ظرفیت قوی این صنعت غفلت شده است تا جایی که راضی شدیم واردکننده شویم و سود ببریم، به این دلیل که نگاه عمیق در این بخش نداریم. استفاده از کالای ایرانی فرصت خوبی است که می‌توان در این راستا مصرف‌کنندگان را به خرید نوشت‌افزار ایرانی ترغیب کرد.
خلیلی با بیان اینکه صنعت نوشت‌افزار در ارتباط با صنایع دیگر پیشرفت می‌کند، می‌گوید: شکل و ظاهر در ترغیب مصرف‌کننده برای خرید بسیار مهم است. متاسفانه کارتون و شخصیت‌های ملی ما بسیار کم در جلد دفترها و سایر نوشت‌افزار نشان داده می‌شوند. از طرفی مسئولان هم آن‌طور که باید نگاه عمیق به این بخش ندارند. در حالی که صنعت نوشت‌افزار در تعامل با فرهنگ و جامعه است و این تعامل اگر با آینده‌نگری همراه شود، به‌طور قطع می‌تواند موثر باشد.
تهیه و تنظیم:نیاز کارخانه
|
